Bir Hafta Sonu; Darıca Faruk Yalçın Hayvanat Bahçesi ve Botanik Parkı

 

İstanbul'a bir adım mesafede diyeceğim... Olmayacak zira İstanbul her geçen gün biraz daha büyümekte. Hatta hava durumu bile eşit olmuyor bir semtte seller akarken diğer semtte güneş kavuruyor. Eh Büyükçekmece'de İstanbul Küçükyalıda. Büyükçekmecede oturan Tekirdağ'a bir saatte varabilir fakat Küçükyalıya 2 saatte varırsanız o gün şanslı bir gününüzdür. Bizde Büyükçekmeceden Darıca'ya gittiğimiz için 4 saat sürdü 1 saati bizim ailenin geleneksel kaybolma faaliyetine ayırırsak 3 saat. Dönüşte fotoğrafları eklemek 2 sene. Botanik Parkına ait özellikle çektiğim bir fotoğraf yok. Makineyi almamıştım bunlar telefonda kalanlar. Hayvanat bahçeleri bana göre bir parça esaret ve hasret bahçeleridir. Vatanından koparılmış binlerce canlıyı barındırır. Evet doğayı, hayvanları tanımaya  yardımcılardır helede beto yığınlarının arasına sıkışıp kalan, karınca görse akrep görmüş gibi çığlık atan biz şehir insanları için. Fakat bir de düşünün ormanlar kralı aslanı kafese hapsetmişler. İstediği yiyeceği değilde ayarladıkları menüyü veriyorlar??? O kafesi onların başına yıkmıyorsa asaletinden diyeceğim  değil tabii ki hafif uykulu olduğundandır.





Ya da şu kedigiller familyasının en heybetlisi kimseye bir pençe atmadan kafeste beklemekten ne kadar memnun olabilir?









Şu zarif Zürafa ailesi aile mahremiyetine saygı istemez mi?


Peki binlerce daldan dala zıplamak varken insanların inşaa ettiği 4-5 çıtayla yetinen ve buna pek içerlemiş görünen maymun ve şempazeler???



Flamingoların renkleri ve kuğuların boyunları şair yapar insanı biraz istidadı varsa...



Daha fazla suda veya çamurda yaşama ihtimali olan timsahlar,

 

Avusturalya'dan buraya gelin gelen kangurular, bilemem hangi memleketten gelen dağ keçileri, midilliler ve resmini çekemediğim birçok hayvancık... Taş yerinde ağırdır derler ne diye yakalanıp geldiniz buralara diyesim gelen bu güzel hayvanlarda mutlaka vatanlarında daha mutludur diye düşünmeden edemesemde bazı ilim ve bilim dalına lazım olduklarını biliyorum. Büyük bir şehre göre çokta küçük ölçekli bir yer kullanılmış aslında.  Ez cümle; Bana yaş haddinden sanırım hüzün verdi ama çocuklar için helede hayvanlara meraklılarsa gezmek zevkli olur.

Sapanca

Kavurucu bir sıcak vardı gölün kıyısında olmamıza rağmen. Şu karanlık kış günlerinde ışıl ışıl güneşli fotoğraflara bakmak güzel Ama o gün aynı düşüncede değildik. Gücümü toplayıp çekebildiklerim...

Günlük Fotoğraflar 1

Bazen gittiğim yerdede elimdeki makinayla bir noktaya oturup belli aralıklarla fotoğraf çekerim. Manzarayı sevmişsem 3-5 tane yetmez.


Öğle saatleriydi... Daha sonra.. Daha sonra...

Günlük Fotoğraflar 2

Günbatımından sonrası; Ve günün sonu en son makineyi gece ayarına almadan çektiklerimle bitirdim.

Sonbahar Başlangıcı

Yavaş daha yavaş en yavaşa doğru gidiyorum. Olmuyor ekleyemiyorum fotoğrafları. Bunlar bir Yeşilköy gezintisinden kalanlar. Arabadan indiğimizde tepsi gibi denizin üzerinde duran kıpkırmızı bir güneş vardı. O noktadan çeksem çıkacaktı. Ama ben yavaş yavaş daha iyi bir pozlama yapacak yere yürürken ( bana göre hızlı) bu manzara kalmıştı

Ayın ondördü ve Ay Tutulması

İlla ki özeldir ve çok güzeldir ayın ondördü. Bir de aynı gün ay tutulunca makine elimde kaldı. Neyse ki bir vakit sonra misafir geldi ve ben paparaziliği bıraktım. Belki çok güzel değil çekimim ama yine de ekledim fotoğrafları. Sanırım tutulmayı çemek için bir parça tecrübe ve daha yüksek bir mekan gerekiyor.
Önce mehtabın doğuşu;
















Sonra tutulması ;
























Ben çekmeyi bıraktığımda da çok güzeldi. Vakit fakirliğinden çekemedim ve bakamadım. Zaten bunları da belli aralıklarla çektim. Mehtabın vazifesi olduğu gibi benim de vardı. Mehtab kadar sadık kalamasam da.